Casablanca

Í gær horfðum við á Casablanca. Áður en við sáum þessa mynd þá var ég farin að hafa áhyggjur af því að ég væri eitthvað gamalla-kvikmynda-óhæf því ég hef lítið fundið mig við gláp á hinum myndunum sem voru svona "gamlar-klassískar."

Annað kom þó á daginn í þessari. Casablanca hélt mér við skjáinn allan tímann. Hvort það var ómótstæðileg fegurð Ingrid Bergman, gæðaleikur frá Humphrey Boghart eða ótrúlega fallega sviðsmyndin. Ég veit það ekki, ég veit bara að ég sat og glápti og allan tímann var þessi "vá" factor hangandi yfir mér.

Myndin kom út árið 1942 og var birtingu hennar flýtt til þess að njóta góðs af innrás Bandamanna inn í Norður Afríku, enda gerist hún í Casablanca, Marokkó. Hún fjallar um mann, leikinn af Humphrey Boghart, sem rekur bar þar sem auk þess eru spiluð áhættuspil. Hann er voðalega svalur á því alltaf en svo komumst við að því að hann var ástfanginn í byrjun stríðsins en fór frá París vegna innrás nasista og hún, sem ætlaði að fara með honum, varð eftir. Síðan, auðvitað, kemur hún til Casablanca ásamt eiginmanni sínum og aðalpersónan okkar verður að velja milli þess að hjálpa þeim eða ekki.

En auðvitað vil ég ekki kjafta frá neinu, mér finnst söguþráðurinn í þessari mynd mjög góður, raunverulegur og hann höfðar til mín, sem áhugamanneskju um seinni heimstyrjöldina. Eitt sem ég elska við myndina, og er auðvitað óhjákvæmilegt miðað við að hún er tekin upp 1942, er að hún er svarthvít. Ef mér stæði það til boða að sjá hana í lit þá mundi ég ekki vilja það. Fyrir mér var það að horfa á þessa mynd eins og að horfa á listaverk, leikmyndin var öll rosalega falleg og þó að sumt hafi verið örlítið gervilegt þá fór það ekkert í taugarnar á mér, það var bara allt annað svo flott við hana.

Eitt sem mér fannst mjög gaman var að sjá atriðin sem voru á markaðnum, fékk alveg Marmaris-flash-back, söluaðferðir á svona stöðum virðast vera óbreyttar milli tíma og landa. Þessi mynd hafði líka þau áhrif á mig að ég fór og las næstum alla wikipediagreinina um hana, en það eru bara myndir sem hafa virkileg áhrif á mig sem fá mig til að gera það.

Í heildina get ég sagt að ég hafi notið myndarinnar, fannst tökurnar fallegar, handritið meika sens og leikararnir standa sig vel.
Það er ekkert skrítið að þessi mynd sé talin ein af þeim bestu, fyrir mér er hún núna ein af þeim bestu og á ágætis möguleika á að vera inná Topp 10 lista hjá mér, ef ég geri hann einhvern tímann.

Takk fyrir mig!